Overgave? Ik voel je niet.

Overgave is zo’n prachtig woord. En iedereen verlangt ernaar. Overgave aan het leven. Overgave aan een partner. Jezelf kunnen overgeven in de dans en in de intimiteit. Kun je je laten leiden door de ander? Kun je het toestaan? Kun je controle loslaten? Even helemaal niks. Maar wat is overgave? Werkelijke overgave is niet grenzeloos. Dat is jezelf weggeven. Dat is vertrekken. Dat is een vorm van dissocieren.

En dan kan het zomaar zijn dat je denkt in de verbinding te zijn terwijl dat niet zo is. Want de een doet zijn best. En de ander zegt niks.

Ik kan steeds beter voelen wanneer ik er niet ben en ook wanneer de ander er niet is. Het is zo waardevol om dit bespreekbaar te maken. Want daarmee breng je de verbinding weer tot stand. Ik kan steeds vaker mijn lichaam laten spreken. En voel dan de stroom vanuit mijn buik als vanzelf de beweging maken naar mijn hart en keel.

Overgave is
Ontspannen
Ruimte
Loslaten
Ademen
Afdalen van hoofd naar buik
Die donker en heel licht is

Overgave is zijn
Overgave is zijn waar ik ben
Overgave is luisteren naar mezelf
Overgave is vertrouwen op mezelf
Zelfvertrouwen
Durven
Mijn ruimte innemen

Overgave is
Zeggen wat ik nodig heb
Mijn bekken, buik, baarmoeder te verbinden met mijn hart en keel
Zodat ik zeg wat er nodig is
Zodat ik zeg wat ik nodig heb
Overgave is verantwoordelijkheid nemen voor mijn ruimte

Ik dacht dat overgave was
Bijna collapsen
Een staat van zoveel ontspanning dat ik mijn ruggengraat niet meer kon voelen
Van grenzeloos toestaan

Dat was geen overgave
Dat was vertrekken
Overgave is niet uit het lichaam
Overgave is in het lichaam
Dieper in mezelf vallen in een ontspanning in mijn cellen
Waardoor alles begint mee te trillen
En er niets anders hoeft dan mezelf te zijn
Waar ik niet hard hoef te werken

Overgave is
Die plek waar ik verbinding voel met mezelf
En daarmee met jou
Met alles wat er is
En nu zeg ik steeds makkelijker
Ik voel je niet