Ik word nu al zo blij van de eerste pagina’s van dit boek. De verboden man spreekt van Pamela Kribbe.
Hoe we allemaal in onszelf de verwrongen beelden van wat manzijn en vrouwzijn weer terug hebben te brengen naar onze eigen kern, uitdrukking, dat wat je je bent. Jouw eigen natuur, expressie, ziele-song…
En dat we beide aspecten te balanceren hebben. Dat in mij de beweging ontstaat naar buiten, de wereld in. En hoe ik daar mijn hartsgedragen mannelijke aspect in nodig heb.
En wat ben ik daar vroeger (en nu ook nog wel) de weg in kwijt geraakt. In mijn manifestatiespierbal die ik dan aanspan en het gá doen. Sneller dan het licht, oeh au voorbij mijn lijf die weet, ziet en voelt wat er nodig is.
Zo vermoeiend. Maar ja hoe leer je een andere modus? Ik door steeds verder in mijn bekken te zakken én met mannen in gesprek te gaan.
De volgende podcasts van echte mannen aan het woord komen eraan. Ze zitten in de knip en plak en transformatie mapjes in mijn computer. Net zoals ik geloof ik. Hoera het is winter!
De kortste dag én de langste nacht, midwinter
Waterceremonie, een gedicht voor het water
Jezelf uitspreken
De verboden man spreekt
Uit de winterslaap, spelen in de lente
Belichaamde marketing, the way out is in.