De laatste weken gingen er flink wat laagjes af van mijn helperigheid. En ik dacht dat ik er al aardig wat had uitgezwaaid. Wat een enorme imprint zeg, dat willen zorgen voor de ander.
Ik ontdekte dat een ander willen helpen een vorm van arrogantie is en een vorm van ontkennen van lastige delen in mezelf. Floeps daar was de beweging naar buiten weer. Makkelijk hè naar buiten kijken en fijn hè iemand anders helpen… ;)
Meer ‘binnenzijn’ ipv het buiten doen en naar de ander kijken. Dan begint er tussen twee mensen in gelijkwaardigheid iets groters te stromen.
Als een kerstboom die door de wisselwerking van twee stroompjes spontaan begint licht te geven. ❤
-~-
Waar ik jou wil helpen
Mag ik nog meer zijn
Waar ik in jou wil graven
Mag ik nog meer ontspannnen in mezelf
Waar ik jou zoek
Mag ik nog meer mezelf vinden
Waar ik er voor jou wil zijn
Mag ik nog meer van mezelf houden
Waar ik bij jou mijn blik op richt
Mag ik nog meer van binnen bekijken
Waar ik naar jou wijs
Mag ik nog meer mijn eigen wijsheid voelen
Waar ik jou op afbrand
Mag ik nog meer in mezelf ontsteken
Waar ik jou irritant vindt
Mag ik voor mezelf om huilen
Waar ik twijfel of het echt is
Mag ik nog meer mezelf vertrouwen
Daar
Waar ik buiten mezelf ben
Mag ik nog meer liefde
Geven aan mezelf
-~-
Waterceremonie, een gedicht voor het water
Waarom vrouwenwerk? Deel 4. Om balans te herstellen.
Over tantrische massages en zorgvuldigheid op de millimeter
Waarom vrouwenwerk? Deel 6.Om je wijsheid en intuïtie meer te laten stromen
Uit de winterslaap, spelen in de lente
Belichaamde marketing, the way out is in.