Het raam gaf me uitzicht, maar…

Vanochtend, onderweg om me verder te verdiepen in mezelf, traumaverwerking en interactieve zelfresonantie bij Interakt in Tiel. De warmte én de dauw, het voelt als een nieuwerige combinatie.

Wat woorden over vandaag:

Het raam gaf me uitzicht
Maar de deur liet me het doen

Voluit gaan
Echt voluit
In een rust
Naar de deur
De klink in mijn handen
Dansend met alles
Met mijn alles
Naar buiten
Vanachter het raam
Nog beter, nog nog nog…
Nog meer nog om het toch?
Om het onzekere
Om het niet goed genoeg te pleisteren
Ik leef
Stap voluit door de deur
Met alles wat mijn ramen opent en dichtdoet