De zeemeermin een boodschap van diepzielduiken, zuiverheid belichamen in plaats van verleiden

Bijna een jaar geleden opende zich het zeemeerminnenveld. Tijdens een ritje in de auto. En pas nu kan ik er verder over delen. Omdat ik eerst nog mezelf hierin had aan te kijken.

Glinsteringen in de azuurblauwe zee. Mijn staart die soepel water om glanzende heupen heen laat stromen. Een diamanten waterdruppel in mijn navel achterlaat. En haar dat zacht golvend mijn borsten aanraakt. Sensueel leid ik je …

Ken je haar? De zeemeermin. Veel vrouwen zijn verbonden met deze archetypische energie. En kennen deze vanuit hun binnenwereld en onderbewustzijn. Misschien kun je je zelfs levens herinneren als zeemeermin.

Een flinke wond

Er is echter ook een flinke wond die verbonden is aan de energie van de zeemeermin. Een wond waar ik verantwoordelijkheid voor neem. Een wond die gaat over:

Verleiding. Je hart willen verwarmen met de energie van een ander. Leegte. Jezelf willen vullen. Gezien willen worden. Neediness en behoeftigheid. Toveren met de macht van seksuele energie. Mannen om je vinger winden. Aan deze touwtjes trekken. En dan niet thuis geven of gepikeerd zijn. Verleiden om te testen en dan af te schrijven.

En alle subtiele laagjes rondom gezien willen worden. Kindstukken die bevestiging nodig hebben en die vragen om onvoorwaardelijke liefde. Een wond die gaat over ervaringen rondom seksueel misbruik. Een wond die leidt tot relaties die niet werken, met afwezige of emotioneel niet beschikbare mannen.

De zeemeermin. De sirene. De waternimf die vanaf de rotsen de scheepslui roept. Toezingt en betovert. Die schepen laat stranden en mannen meeneemt haar onmetelijke diepte in.

De zeemeermin vertelt

Lang heb ik verleidt. Omdat ik zelf koud was. Omdat ik uit de diepte kwam. Daar was nog geen hartsbewustzijn. Op het land had ik jou nodig. Jouw warme mannenhart. Jouw liefde. Jouw goddelijke stroom die me verwarmde. Zelf kon ik dat nog niet, daar was ik niet mee bezig.

Ik voelde wel dat ik nam, maar ik gaf je ook wat terug. Goddelijke seksuele energie. Die je nog nooit gevoeld had. Telkens als ik weer wegdook liet ik je achter. Jij kijkend op het strand of ik toch weer ergens opdook, aan land kwam. En jij me in je armen kon sluiten.

En terwijl de mannenharten zich opstapelden als schedels. Begon er iets in mij zich te roeren. Ergens werd ik werkelijk aangeraakt. Iets wat veel verder ging dan draaiende borsten, glinsterende ogen en golvend haar dat glanzend in de wind bewoog…

De seksuele stroom, een machtige stroom. Een kracht waarmee ik mijn leegte probeerde te vullen. De leegte die er bij jou was en die nog meer leegte wilde. Nog meer wilde legen, weggeven, aan en in andere vrouwen. Een stroom van kou kwam op gang. Een hele golfstroom. In deze liefdeloosheid groeide niks, bloeide niks. Verstijfde alles tot machinaal gebeuk. Trok alles samen van piekmoment tot piekmoment. En zo vulden we elkaars leegte met nog meer leegte.

… De liefde die er in het begin was. Die ik nog niet kon voelen. Nog niet kon ontvangen. Die liefde had een zaadje geplant. En het zaadje groeide in ons bewustzijn. En riep de zeemeerminnen op en aan. Ze hoorden de roep. Uit alle oceanen spoelden, zwommen en kwamen ze aan.

Om de harten terug te brengen. De schedels te vullen met gouden licht om zo alle oude blokkades op te heffen. Om het hartsbewustzijn terug te brengen.

Man, het spijt me

Het spijt me zo. Dat ik je verleidt heb. Dat ik jouw warmte nodig had. Het spijt me dat ik je heb gevraagd om mijn leegte op te vullen. Het spijt me dat ik mijn lichaam heb in gezet om jou zover te krijgen. Dat ik net die beweging maakte die jou over de streep haalde.

Ik voelde me alleen. Ik voelde me niet gezien. Ik voelde me leeg.

Ik heb mijn seksualiteit niet zuiver ingezet. Ik heb je bespeeld. Als een gewillig instrument. De toon die eruit kwam was best lekker. In het moment. Net zoals een ijsje lekker is of een stuk chocola. Maar dat is consumeren en niet werkelijk liefhebben.

Het spijt me dat ik je heb verleid. En dat ik me heb laten verleiden. Ik vergeef het mezelf en ik vergeef het jou. Vanaf nu laat ik me leiden door een vol hart. Een hart dat de achterkant kent van mijn eigen ruggengraat. Een hart dat zichzelf vult met liefde. De liefde uit mijn open handen stroomt. En we elkaar vanaf die plek kunnen ontmoeten. In liefde.

Het zeemeerminnenveld nodigt je uit:

Duik in je eigen wateren en kijk wat er ligt. Waar manipuleer ik nog? Wat heb ik nodig om uit het water op het land te stappen? En niet te verdwijnen in de diepte van innerlijk kind stukken. In stukken van: ik wil dat je me hoort, dat je me ziet en dat je van me houdt.

De zeemeermin nodigt je uit om diep te duiken. En niet in de oppervlakkigheid te blijven van wapperende haren, blote borsten en een glimmend en glanzend lijf. Niet jezelf en anderen te verleiden met dat aspect van jezelf. De zeemeermin vraagt je om je sensualiteit te belichamen en om levensenergie op een zuivere manier in te zetten. Om te diepzielduiken en te kijken wat daar ligt op de bodem van jezelf. In jouw onderbewustzijn, in jouw oceaan.

Voel je ook de roep?

Roepen de zeemeerminnen, het veld en het bewustzijn jou ook? Welkom om dit deel van jezelf terug te halen, te verwelkomen en een plek te geven via een lichaamsgerichte (regressie) sessie. Mail: nicolette_scholtens@hotmail.com of stuur me een pb.