De ziel naar huis roepen

Wat een tijd! En wat ik vorig jaar schreef vul ik nu aan.

Hoe donker ook…
Alles heeft het recht
Om naar het licht te komen.

Stuur het niet terug het donker in.
Daarmee stuur je jezelf het donker in.
Het wil gezien, gehoord en gevoeld.

Het wil er zijn en niet afgewezen worden.
Het wil terug naar waar het vandaan kwam.
Alles heeft het recht.

Om naar het licht te reizen.
Alles waar je je voor schaamt.
Alles wat je liever wegstopt.

Wat niet mooi genoeg is.
Wat lastig is.
Waar je bang voor bent.

En er is ruimte.
Er is altijd ruimte voor dat wat nog niet gezegd is.
Dat wat in de lucht hangt en onaf is.

Dat wat wacht
In de wachtkamer.
Achter slot en grendel.

Dat wacht ook op jou.
Het wil terug naar jou.
Het wil bij jou, uitgesproken.

Het wil een plekje in je hart.
Daar waar het thuis komt.
Niet weggestopt.

Het wacht.
En wacht en wacht.
Zonder houdbaarheidsdatum of verjaringstermijn.

Niks is te donker voor het licht.
Geen enkele schaduw te groot.
Ontvang

Dat wat lastig is in de herberg van het hart.
Heet het welkom.
Door een klein deurtje.

Voorzichtig.
Het hoeft niet ineens.
En dit welkom.

Dit zitten met.
Dit simpele en helende contact.
Dit welkom heten.

Roept de ziel naar huis